कथा-त्यो झरी..........

"हत्तेरीका ! कति चाँडो उज्यालो भएको यो घामलाई पनि के म उठ्नु भन्दा अगाडी आउनुपर्ने ।" म साह्रै अल्छी मानेर उठ्छु उठ्ने वित्तिकै मोवाइलमा विहान ६ बजेको काया कैरन सुन्न रेडियो बजाउछु पौने सात भइसकेछ । "काया कैरन" जानुभन्दा ढिलो उठिएछ बा, अब मुख धुने बिचारले धारा तिर लाग्छु । त्यहिनेर त्यहि परिचित अनुहार घाम भन्दा उज्यालो गरी झुल्किन्छे ।

“भर्खर उठेको ?”

बिना सम्बोधन, बिना Greetings एकै चोटी चोटीलो प्रश्न तेर्सिन्छ म माथी । पहिला पहिला त सम्बोधन र ग्रिटिङ्स पनि चल्थ्यो । सायद अब मलाई एकदम नजिकको ठानी होला र मैले पनि त्यस्तै सोचें हुँला सम्बोधन, नाम काट्ने र ग्रिटिङ्स बिनाको संवाद बोलिन्छ उनीसंग प्राय !

कथा - परिक्षण

“जय नेपाल विजय जी ।”

“जय नेपाल ।” भन्ने उत्तर दिदै म प्रकाशलाई बस्न अनुरोध गर्छु । प्रकाश मेरो समकक्षी साथी DSP हो । उ र मेरो चिनाजनी र मित्रता क्याम्पस पढ्दादेखीको नै हो । CBI मा सँग सँगैको भर्ति, एउटै Department र हाल पनि एकदम मिल्ने साथी भएकोले उ मेरो कार्यकक्षमा आईरहन्छ । आज पनि विहानै उ मेरो अफिसमा आएको छ । 

“के काममा व्यस्त हो आजकल ?” उ मलाई सोध्छ ।

“ऐले त्यस्तो कुनै नयाँ विशेष अप्रेसन त छैन तर हिजो मात्रै सोल्टी होटलबाट फर्केको । त्यहाँ एक जर्मन पर्यटकको निगरानी गर्न गएको थिएँ । खासै त्यस्तो संकास्पद कुरा भेटिएन । ३ दिन सोल्टी होटलको खानपिन र बसाई भो, बस् उपलब्धी त्यति भो ।”

“अनि के को लागि खटाईएको थियो र तिमीलाई ?”