लघुकथा : अर्काको जुठो

“जे भने First love is first love पहिलो प्रेम कसैले भुल्न सक्दैन, यो तिमीमा पनि लागु हुन्छ । त्यसैले मसँगको तिम्रो प्रेम चोखो मान्न सकिदैन । ” यी बाणरुपी शब्दहरुले मेरो मुटुमा काँडा सरी विझाएको छ । बेकार भनेछु जस्तो लाग्यो उनलाई मेरो यो भन्दा अगाडी कसै सँग प्रेम थियो भनेर । प्रेममा ढाँट छल हुँदैन  त्यसैले मैले उनी सँग कुनै कुरा लुकाइनँ । उनलाई यो पनि मैले प्रष्टै पारेको हो कि मैले माया गर्दा गर्दै मलाई छोडेर गएकी थिइन् भनेर । त्यसैले उनको के जिकीर छ भने पहिला नै कसैलाई दिईसकेको मेरो प्रेम उनमा कम हुन्छ अर्थात “उसलाई जति माया दियौ त्यति मलाई दिन सक्दैनौ । ”
आज उनले मलाई उनको कोठामै बोलाएकी थिइन् । म मेरो अफिस छुट्टी हुने वित्तिकै सिधै उनको कोठा पुगें । उनी भने उनको अफिसबाट फर्किदै थिइन् । त्यसैले मैले फोन गर्दा त्यही कुर्न आग्रह गरिन् । म उनको कोठा अगाडी बेन्चमा बसेर उनको प्रतिक्षा गर्न लागें । बेन्च नजिकै फोहर  राख्ने डस्वीन थियो । अचानक मेरो नजर त्यसमा रहेको एउटा कागजको टुक्रामा गयो । त्यसपछि म छाँगा बाट खसे जस्तै भएँ ।  त्यस कागज उनको नाउँमा काटिएको कुनै हस्पिटलको विरामी पुर्जा थियो । त्यसको निदानमा एउटा शब्द थियो Abortion।